پيدايش. Chapter 12
1 و خداوند به ابرام گفت: از ولایت‌خود، و از مولد خویش و از خانۀ پدر خود بسوی زمینی كه به تو نشان دهم بیرون شو،
2 و از تو امتی عظیم پیدا كنم و تو را بركت دهم، و نام تو را بزرگ سازم، و تو بركت خواهی بود.
3 و بركت دهم به آنانی كه تو را مبارك خوانند، و لعنت كنم به آنكه تو را ملعون خواند. و از تو جمیع قبایل جهان بركت خواهند یافت.
4 پس ابرام، چنانكه خداوند بدو فرموده بود، روانه شد. و لوط همراه وی رفت. و ابرام هفتاد و پنج ساله بود، هنگامی كه از حَرّان بیرون آمد.
5 و ابرام زن خود سارای، و برادرزادۀ خود لوط، و همۀ اموال اندوختۀ خود را با اشخاصی كه در حران پیدا كرده بودند، برداشته، به عزیمت زمین كنعان بیرون شدند، و به زمین كنعان داخل شدند.
6 و ابرام در زمین می‌گشت تا مكان شكیم تا بلوطستان موره. و در آنوقت كنعانیان در آن زمین بودند.
7 و خداوند بر اَبرام ظاهر شده، گفت: به ذریت تو این زمین را می‌بخشم. و در آنجا مذبحی برای خداوند كه بر وی ظاهر شد، بنا نمود.
8 پس، از آنجا به كوهی كه به شرقی بیت‌ئیل است، كوچ كرده، خیمۀ خود را برپا نمود. و بیت‌ئیل بطرف غربی و عای بطرف شرقی آن بود. و در آنجا مذبحی برای خداوند بنا نمود و نام یهوه را خواند.
9 و ابرام طی مراحل و منازل كرده، به سمت جنوب كوچید.
10 و قحطی در آن زمین شد، و ابرام به مصر فرود آمد تا در آنجا بسر برد، زیرا كه قحط در زمین شدت می‌كرد.
11 و واقع شد كه چون نزدیك به ورود مصر شد، به زن خود سارای گفت: اینك می‌دانم كه تو زن نیكومنظر هستی.
12 همانا چون اهل مصر تو را بینند، گویند: این زوجۀ اوست. پس مرا بكشند و تو را زنده نگاه دارند.
13 پس بگو كه تو خواهر من هستی تا به خاطر تو برای من خیریت شود و جانم بسبب تو زنده ماند.
14 و به مجرد ورود ابرام به مصر، اهل مصر آن زن را دیدند كه بسیار خوش‌منظر اسـت.
15 و امرای فرعـون او را دیدنـد، و او را در حضـور فرعون ستودند. پس وی را به خانۀ فرعـون در آوردنـد.
16 و بخاطـر وی با ابـرام احسان نمود، و او صاحب میشها و گاوان و حماران و غلامان و كنیـزان و ماده الاغـان و شتـران شد.
17 و خداوند فرعـون و اهل خانۀ او را بسبب سارای، زوجۀ ابرام به بلایای سخت مبتلا ساخت.
18 و فرعـون ابـرام را خوانـده، گفت: این چیست كه به من كردی؟ چرا مرا خبر ندادی كه او زوجۀ توست؟
19 چرا گفتی: او خواهر منست، كه او را به زنی گرفتم؟ و الان، اینك زوجۀ تو. او را برداشته، روانه شو!
20 آنگاه فرعون در خصوص وی، كسان خود را امر فرمود تا او را با زوجه‌اش و تمام مایملكش روانه نمودند.