تثنييه. Chapter 10

1 و در آن‌ وقت‌ خداوند به‌ من‌ گفت‌: دو لوح‌ سنگ‌ موافق‌ اولین‌ برای‌ خود بتراش‌، و نزد من‌ به‌ كوه‌ برآی‌، و تابوتی‌ از چوب‌ برای‌ خود بساز.
2 و بر این‌ لوحها كلماتی‌ را كه‌ بر لوحهای‌ اولین‌ كه‌ شكستی‌ بود، خواهم‌ نوشت‌، و آنها را در تابوت‌ بگذار.
3 پس‌ تابوتی‌ از چوب‌ سِنْط‌ ساختم‌، و دو لوح‌ سنگ‌ موافق‌ اولین‌ تراشیدم‌، و آن‌ دو لوح‌ را در دست‌ داشته‌، به‌ كوه‌ برآمدم‌.
4 و بر آن‌ دو لوح‌ موافق‌ كتابت‌ اولین‌، آن‌ ده‌ كلمه‌ را كه‌ خداوند در كوه‌ از میان‌ آتش‌، در روز اجتماع‌ به‌ شما گفته‌ بود نوشت‌، و خداوند آنها را به‌ من‌ داد.
5 پس‌ برگشته‌، از كوه‌ فرود آمدم‌، و لوحها را در تابوتی‌ كه‌ ساخته‌ بودم‌ گذاشتم‌، و در آنجا هست‌، چنانكه‌ خداوند مرا امر فرموده‌ بود.
6 ( و بنی‌اسرائیل‌ از بیروتِ بنی‌یعقان‌ به‌ موسیره‌ كوچ‌ كردند، و در آنجا هارون‌ مرد و در آنجا دفن‌ شد. و پسرش‌ العازار در جایش‌ به‌ كهانت‌ پرداخت‌.
7 و از آنجا به‌ جُدْجوده‌ كوچ‌كردند، و از جُدْجوده‌ به‌ یطبات‌ كه‌ زمین‌ نهرهای‌ آب‌ است‌.
8 در آنوقت‌ خداوند سبط‌ لاوی‌ را جدا كرد، تا تابوت‌ عهد خداوند را بردارند، و به‌ حضور خداوند ایستاده‌، او را خدمت‌ نمایند، و به‌ نام‌ او بركت‌ دهند، چنانكه‌ تا امروز است‌.
9 بنابراین‌ لاوی‌ را در میان‌ برادرانش‌ نصیب‌ و میراثی‌ نیست‌؛ خداوند میراث‌ وی‌ است‌، چنانكه‌ یهُوَه‌ خدایت‌ به‌ وی‌ گفته‌ بود).
10 و من‌ در كوه‌ مثل‌ روزهای‌ اولین‌، چهل‌ روز و چهل‌ شب‌ توقف‌ نمودم‌، و در آن‌ دفعه‌ نیز خداوند مرا اجابت‌ نمود، و خداوند نخواست‌ تو را هلاك‌ سازد.
11 و خداوند مرا گفت‌: برخیز و پیش‌ روی‌ این‌ قوم‌ روانه‌ شو تا به‌ زمینی‌ كه‌ برای‌ پدران‌ ایشان‌ قسم‌ خوردم‌ كه‌ به‌ ایشان‌ بدهم‌ داخل‌ شده‌، آن‌ را به‌ تصرّف‌ آورند.
12 پس‌ الان‌ ای‌ اسرائیل‌، یهُوَه‌ خدایت‌ از تو چه‌ می‌خواهد، جز اینكه‌ از یهُوَه‌ خدایت‌ بترسی‌ و در همه‌ طریقهایش‌ سلوك‌ نمایی‌، و او را دوست‌ بداری‌ و یهُوَه‌ خدای‌ خود را به‌ تمامی‌ دل‌ و به‌ تمامی‌ جان‌ خود عبادت‌ نمایی‌.
13 و اوامر خداوند و فرایض‌ او را كه‌ من‌ امروز تو را برای‌ خیریتت‌ امر می‌فرمایم‌، نگاه‌ داری‌.
14 اینك‌ فلك‌ و فلك‌الافلاك‌ از آن‌ یهُوَه‌ خدای‌ توست‌، و زمین‌ و هرآنچه‌ در آن‌ است‌.
15 لیكن‌ خداوند به‌ پدران‌ تو رغبت‌ داشته‌، ایشان‌ را محبت‌ می‌نمود، و بعد از ایشان‌ ذریت‌ ایشان‌، یعنی‌ شما را از همه‌ قومها برگزید، چنانكه‌ امروز شده‌ است‌.
16 پس‌ غلفه‌ دلهای‌ خود را مختون‌ سازید، و دیگر گردن‌كشی‌منمایید.
17 زیرا كه‌ یهُوَه‌ خدای‌ شما خدای‌ خدایان‌ و ربّالارباب‌، و خدای‌ عظیم‌ و جبّار و مهیب‌ است‌، كه‌ طرفداری‌ ندارد و رشوه‌ نمی‌گیرد.
18 یتیمان‌ و بیوه‌زنان‌ را دادرسی‌ می‌كند، و غریبان‌ را دوست‌ داشته‌، خوراك‌ و پوشاك‌ به‌ ایشان‌ می‌دهد.
19 پس‌ غریبان‌ را دوست‌ دارید، زیرا كه‌ در زمین‌ مصر غریب‌ بودید.
20 از یهُوَه‌ خدای‌ خود بترس‌، و او را عبادت‌ نما و به‌ او مُلصق‌ شو و به‌ نام‌ او قسم‌ بخور.
21 او فخر توست‌ و او خدای‌ توست‌ كه‌ برای‌ تو این‌ اعمال‌ عظیم‌ و مُهیبی‌ كه‌ چشمانت‌ دیده‌ بجا آورده‌ است‌.
22 پدران‌ تو با هفتاد نفر به‌ مصر فرود شدند و الان‌ یهُوَه‌ خدایت‌، تو را مثل‌ ستارگان‌ آسمان‌ كثیر ساخته‌ است‌.