مزامير. Chapter 37

1 [مزمور داود] به‌سبب شریران خویشتن را مشوشمساز و بر فتنهانگیزان حسد مبر.
2 زیرا که مثل علف به زودی بریده می‌شوند و مثل علف سبز پژمرده خواهند شد.
3 بر خداوند توکّل نما و نیکویی بکن. در زمین ساکن باش و از امانت پرورده شو.
4 و در خداوند تمتع ببر، پس مسألت دل تو را به تو خواهد داد.
5 طریق خود را به خداوند بسپار و بر وی توکّل کن که آن را انجام خواهد داد،
6 و عدالت تو را مثل نور بیرون خواهد آورد و انصاف تو را مانند ظُهر.
7 نزد خداوند ساکت شو و منتظر او باش و از شخص فرخنده طریق و مرد حیلهگر خود را مشوش مساز.
8 از غضب برکنار شو و خشم را ترک کن. خود را مشوش مساز که البته باعث گناهخواهد شد.
9 زیرا که شریران منقطع خواهند شد. و امّا منتظران خداوند وارث زمین خواهند بود.
10 هان بعد از اندک زمانی شریر نخواهد بود. در مکانش تأمل خواهی کرد و نخواهد بود.
11 و امّا حلیمان وارث زمین خواهند شد و از فراوانیِ سلامتی متلذذ خواهند گردید.
12 شریر بر مرد عادل شورا می‌کند و دندانهای خود را بر او میافشرد.
13 خداوند بر او خواهد خندید، زیرا می‌بیند که روز او می‌آید.
14 شریران شمشیر را برهنه کرده و کمان را کشیده‌اند تا مسکین و فقیر را بیندازند و راستروان را مقتول سازند.
15 شمشیر ایشان به دل خود ایشان فرو خواهد رفت و کمانهای ایشان شکسته خواهد شد.
16 نعمتِ اندکِ یک مرد صالح بهتر است، از اندوخته‌های شریران کثیر.
17 زیرا که بازوهای شریران، شکسته خواهد شد. و امّا صالحان را خداوند تأیید می‌کند.
18 خداوند روزهای کاملان را می‌داند و میراث ایشان خواهد بود تا ابدالآباد.
19 در زمان بلا خجل نخواهند شد، و در ایام قحط سیر خواهند بود.
20 زیرا شریران هلاک می‌شوند و دشمنان خداوند مثل خرّمی مرتعها فانی خواهند شد. بلی مثل دُخان فانی خواهند گردید.
21 شریر قرض می‌گیرد و وفا نمی‌کند و امّا صالح رحیم و بخشنده است.
22 زیرا آنانی که از وی برکت یابند وارث زمین گردند. و امّا آنانی که ملعون ویاند، منقطع خواهند شد.
23 خداوند قدمهای انسان را مستحکم می‌سازد، و در طریق‌هایش سرور می‌دارد.
24 اگر چه بیفتد افکنده نخواهد شد زیرا خداوند دستشرا می‌گیرد.
25 من جوان بودم و الآن پیر هستم و مرد صالح را هرگز متروک ندیده‌ام و نه نسلش را که گدای نان بشوند.
26 تمامی روز رئوف است و قرض دهنده، و ذریت او مبارک خواهند بود.
27 از بدی برکنار شو و نیکویی بکن. پس ساکن خواهی بود تا ابدالآباد.
28 زیرا خداوند انصاف را دوست می‌دارد و مقدّسان خود را ترک نخواهد فرمود. ایشان محفوظ خواهند بود تا ابدالآباد. و امّا نسل شریر منقطع خواهد شد.
29 صالحان وارث زمین خواهند بود و در آن تا به ابد سکونت خواهند نمود.
30 دهان صالح حکمت را بیان می‌کند و زبان او انصاف را ذکر می‌نماید.
31 شریعت خدای وی در دل اوست. پس قدمهایش نخواهد لغزید.
32 شریر برای صالح کمین می‌کند و قصد قتل وی می‌دارد.
33 خداوند او را در دستش ترک نخواهد کرد و چون به داوری آید بر وی فتوا نخواهد داد.
34 منتظر خداوند باش و طریق او را نگاه دار تا تو را به وراثت زمین برافرازد. چون شریران منقطع شوند آن را خواهی دید.
35 شریر را دیدم که ظلم پیشه بود و مثل درخت بومی سبز خود را به هر سو می‌کشید.
36 امّا گذشت و اینک نیست گردید و او را جستجو کردم و یافت نشد.
37 مرد کامل را ملاحظه کن و مرد راست را ببین زیرا که عاقبت آن مرد سلامتی است.
38 امّا خطاکاران جمیعاً هلاک خواهند گردید و عاقبت شریران منقطع خواهد شد
39 و نجات صالحان از خداوند است و در وقت تنگی او قلعهٔ ایشان خواهد بود.
40 و خداوند ایشان را اعانت کرده، نجات خواهد داد. ایشان را از شریران خلاص کرده، خواهد رهانید زیرا بر او توکّل دارند.